21/6/08

Η ηλικία της Γης

Η Γη έχει ηλικία 4.600.000.000 ετών

Αν συμπυκνώσουμε το ασύλληπτο αυτό χρονικό διάστημα σε μια κατανοητή έννοια, μπορούμε να παρομοιάσουμε τη Γη με έναν άνθρωπο ηλικίας 46 ετών.

Τίποτα δεν είναι γνωστό για τα πρώτα 7 χρόνια της ζωής αυτού του ατόμου και για τα επόμενα 35 χρόνια υπάρχουν μόνο σκόρπιες πληροφορίες.

Η ζωή, όπως την ξέρουμε, εμφανίστηκε στη Γη στην ηλικία των 42 ετών.

Οι δεινόσαυροι και τα μεγάλα ερπετά εμφανίστηκαν μόλις πριν ένα χρόνο, όταν ο πλανήτης ήταν 45 ετών.

Τα θηλαστικά μόλις πριν από 8 μήνες.

Στα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας, οι ανθρωποειδείς πίθηκοι εξελίχθηκαν σε πιθηκοειδείς ανθρώπους, και μέσα στο Σαββατοκύριακο η τελευταία περίοδος παγετώνων τύλιξε την Γη.

Εμείς οι άνθρωποι, με τη σημερινή μας μορφή, υπάρχουμε εδώ και 4 ώρες μόνο.

Μόνο από μία ώρα ανακαλύψαμε τη γεωργία.

Η βιομηχανική επανάσταση άρχισε μόλις πριν ένα λεπτό.

Μέσα σε αυτά τα εξήντα δευτερόλεπτα βιολογικού χρόνου, εμείς, οι άνθρωποι, κάναμε τον Παράδεισο χωματερή.

Προκαλέσαμε την εξαφάνιση πολλών εκατοντάδων ειδών ζώων και λεηλατήσαμε τον πλανήτη αναζητώντας καύσιμες ύλες.

Τώρα στεκόμαστε σαν υπερφυσικά μωρά, ικανοποιημένοι με αυτήν την ιλιγγιώδη "πρόοδο", στα πρόθυρα της ύστατης μαζικής εξόντωσης, της ολοκληρωτικής καταστροφής αυτής της όασης ζωής στο ηλιακό μας σύστημα.

Σημ.: Παλαιό κείμενο της Greenpeace

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

MOON DUST—Although most people do not know it, one
of the reasons so much money was spent to send a rocket to the
moon was to see how thick the dust was on its surface!
Evolutionists had long held to the fact (as we do) that the earth
and moon are about the same age. It is believed, by many, that the
earth and its moon are billions of years old. If that were true, the
moon would by now have built up a 20-60 mile [32 to 97 km]
layer of dust on it!
In *Isaac Asimov’s first published essay (1958), he wrote:
“ . . I get a picture, therefore, of the first spaceship [to the moon],
picking out a nice level place for landing purposes, coming slowly
downward tail-first and sinking majestically out of sight.”—*Isaac
Asimov, Asimov on Science: A Thirty-Year Retrospective (1989),
xvi-xvii.
In the 1950s, *R.A. Lyttleton, a highly respected astronomer,
said this:
“The lunar surface is exposed to direct sunlight, and strong ultraviolet
light and X-rays [from the sun] can destroy the surface
layers of exposed rock and reduce them to dust at the rate of a few
ten-thousandths of an inch per year. But even this minute amount
could, during the age of the moon, be sufficient to form a layer over
it several miles deep.”—*R.A. Lyttleton, quoted in R. Wysong, Creation-
Evolution Controversy, p. 175.