Απρίλης

Ο Απρίλιος είναι ο τέταρτος μήνας κατά το Ιουλιανό και το Γρηγοριανό ημερολόγιο. Κατά το Ρωμαϊκό αποτελούσε το δεύτερο μήνα του έτους και ονομάστηκε έτσι (Aprilis) απ’ το λατινικό ρήμα aperio, που σημαίνει ανοίγω. Ανοίγει δηλαδή η γη τους κόλπους της, γεμάτους ομορφιές. Ο λαός ονομάζει τον Απρίλη "Ανθομήνα", γιατί φέρνει πολλά άνθη, "Ξεροκοφινά" και "Τιναχτοκοφινίδη" γιατί τότε εξαντλούνται οι φτωχικές συγκομιδές του γεωργού, "Αηγιωργίτη" απ' τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Γεωργίου (23 Απρίλη) και "Λαμπριάτη" επειδή κατ' αυτόν συνήθως συμπίπτει ο εορτασμός του Πάσχα.

Όπως ο Μάρτης, έτσι κι ο Απρίλης είναι μήνας δίγνωμος: από τη μιά μεριά ο καιρός καλυτερεύει σταθερά, από την άλλη δεν ξεχνάει να δείξει τα χειμωνιάτικα δόντια του με βροχές και χαλάζια.

Το Μάρτη ξύλα φύλαγε, μην κάψεις τα παλούκια,

και τ' Απριλιού τις δεκαοχτώ, μην κάψεις τα καρούλια.

(Εννοεί τα καρούλια του αργαλειού που θα κάψει κανείς σε έσχατη ανάγκη)

Και τ' Απριλιού ταις δεκαχτώ

πέρδικα ψόφησε στ' αυγό

(απ' το κρύο)

Παροιμίες:
Αν κάνει ο Απρίλης δυο νερά κι ο Μάης άλλο ένα,

χαρά στονε το γεωργό πόχει πολλά σπαρμένα.

Ο Απρίλης με τα λουλούδια, κι ο Μάης με τα ρόδα.

Απρίλης - γρύλης - τιναχτοκοφινίτης

(επειδή το μήνα αυτό εξαντλούνται οι προμήθειες του σπιτιού και τινάζονται τα κοφίνια).

Απρίλης - Μάης, κοντά είν' το θέρος.

Ο Απρίλης έχει τη δροσιά κι ο Μάης τα λουλούδια.

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ